Juni 2024

Naast de kinderen die de klas bezoeken, hebben we natuurlijk ook veel te maken met de ouders van de kinderen. Deze ouders hebben altijd het idee gehad dat hun kind waardeloos was en niks zou kunnen bijdragen. Veel ouders houden wel van hun kind, maar hebben verder geen idee wat ze er mee moeten of kunnen. Er wordt niet verwacht dat deze kinderen zich kunnen ontwikkelen of iets kunnen leren. En dan is daar een Salimenga (blanke vrouw) die een klas start voor deze kinderen. Veel ouders waren blij dat er een plek is waar ze hun kinderen naar toe kunnen brengen. Op deze manier hebben ze zelf hun handen vrij om hun handel te kunnen doen of te kunnen werken. En wie weet kan het kind toch iets leren. 

Een paar positieve ervaringen van en met ouders delen we hier:

Mustakim's ouders zijn bezig met de voorbereidingen zodat Mustakim (4 jaar) geopereerd kan worden. De arts heeft aangegeven dat hij daarna kan leren lopen. Mustakim heeft klapvoeten en is altijd in huis geweest. Toen hij in de klas kwam had hij signalen van ondervoeding. Inmiddels ziet hij er gezond uit. Hij speelt graag met de andere kinderen van de school. Eerder was al duidelijk dat Mustakim zich goed zou kunnen ontwikkelen in een reguliere klas. Daar is toen met de ouders over gesproken, maar zij zagen dit niet zitten. Aangezien dit de laatste termijn van dit schooljaar is, is er ook de mogelijkheid voor inschrijvingen op scholen. Daarom is hierover opnieuw gesproken met de ouders. Vader stond hier nu wel voor open en gaf aan voor welke school hij de voorkeur had. Op deze school is er contact gezocht met de directeur of dit op zijn school zou kunnen. Hij stond hier open voor. Over een paar weken start de inschrijfprocedure en zal de vader van Mustakim hem aanmelden op deze school. Echt heel gaaf om te zien wat voor mogelijkheden er het afgelopen half jaar voor Mustakim ontstaan zijn. 

Sule en Suabida zijn broer en zus van 3 en 6 jaar oud. Beide konden niet praten en maakten ook weinig geluid. De afgelopen weken hebben beide hun eerste woorden en klanken gezegd. Wat waren het mooie momenten in de klas toen Sule voor het eerst "madam" zei en Suabida de klank "a" na zei. De leraren genoten ook echt van deze successen.  Toen Lianne iets bij de moeder ging kopen, vertelde ze trots aan de buren over haar kinderen dat ze de eerste woorden en klanken hadden gezegd. De buren waren hier verbaasd en verheugd over. 

Onlangs zijn de leraren en Lianne gestart met een training gebarentaal. Vooral om de kinderen die (nog) niet kunnen praten, zoals Sule en Suabida een alternatief te kunnen bieden om te communiceren. De training is erg leuk om te doen met het team. Er moet veel geoefend worden om het goed onder de knie te krijgen en dat brengt ook veel lol met zich mee. 
De kinderen op de compound vinden het ook erg interessant. Dus daar kan Lianne mooi mee oefenen.

Waar er in Nederland (te) veel regen valt, wordt er in Ghana voor regen gebeden. In mei begint normaalgesproken het regenseizoen. De regen is erg belangrijk voor een goede oogst waar vervolgens de rest van het jaar van gegeten wordt. Helaas laat de regen behoorlijk op zich wachten dit jaar. Hopelijk komt de regen snel, zodat er een goede oogst binnen gehaald kan worden aan het eind van het regenseizoen.

Leren en werken

Maart 2024

Vanuit Ghana blijven er mooie berichten komen. De klas voor kinderen met special needs draait volop, er zijn 16 kinderen voor deze klas aangemeld en drie leerkrachten (en Lianne) zetten zich met hart en ziel in voor de ontwikkeling van deze kinderen.

Inmiddels wordt voor de oudsten in de groep nagedacht over een vervolg. Wat kunnen zij doen na deze klas? Voor drie meiden wordt gedacht aan het leren weven. Dat is een officiële vakopleiding daar en verschillende mensen die deze opleiding aanbieden, staan open voor leerlingen met special needs. Daarnaast is het belangrijk dat de ouders goed worden meegenomen in dit proces. Tot voor kort was de gedachte dat hun kind niets zou kunnen doen. Nu zien ze dat hun kind iets kan leren en misschien later zelfs iets kan betekenen als het gaat om een baan of een inkomen verwerven: dat is een hele omschakeling en het kost tijd om daaraan te wennen.

Naast het werk in de klas is Lianne ook in contact met de Ghana Education Service. Door de ervaring van afgelopen maanden is duidelijk geworden dat het hebben van een klaslokaal binnen een bestaande school grote meerwaarde heeft: de kinderen worden nu gezien als onderdeel van de school, samen met de rest van de kinderen. In de toekomst wil Lianne inzetten op het openen van dergelijke klassen op andere scholen in de omgeving. Hiervoor is de toestemming nodig van de nationale directeur, en dat kost de nodige inspanning. We zijn dankbaar voor de hulp  van Jeremia, een Ghanees die Lianne vaker helpt bij het voeren van (belangrijke) gesprekken over het project.

Dankbaar zijn we ook voor alle support die Lianne krijgt: door gebed, berichtjes en post aan Lianne en de financiële bijdragen voor het project. Fijn dat u en jullie zo betrokken zijn!

Bemoedigende Berichten

December 2023

Inmiddels is Lianne alweer een paar maanden bezig met de kinderen in ‘haar’ klas. Er zijn mooie ontwikkelingen te zien bij de kinderen.

Samen met twee lokale leraressen is Lianne op bezoek geweest bij Hand in Hand, een plek waar zo’n 100 kinderen en volwassenen met een beperking worden opgevangen. Hen wordt daar een gevarieerd programma aangeboden, en Lianne en de twee leraressen hebben er veel kunnen zien en leren wat nuttig is voor het project in Tamale.

Elk schooljaar bestaat uit 3 perioden en aan het einde van elke periode worden er examens geschreven. Dit gebeurt al vanaf de kleuterklas en dus heeft Lianne samen met een lerares verschillende examens gemaakt voor de kinderen. Al bij het eerste examen (tracing and colouring) was duidelijk te zien wat de kinderen hebben geleerd deze periode. De kinderen vonden het leuk examens te schrijven, Lianne was trots op wat ze konden!

Ook is er een bijeenkomst met ouders geweest. Hen werd gevraagd of ze al veranderingen zien bij hun kind. De verwachtingen waren laag, omdat de kinderen nog geen drie maanden naar school zijn geweest. Extra bijzonder was het daarom te horen van verschillende ouders dat hun kind veel zelfredzamer is geworden (zelf naar huis lopen, zelf naar toilet), dat ze beter eten en slapen en dat ze niet meer weg lopen.

Ouders zien en ervaren dat hun kind, ondanks de beperking die het heeft, dingen kan leren en mogelijkheden heeft.

Bemoedigende berichten dus vanuit Ghana!

Lianne bedankt iedereen voor de steun, gebed en giften die haar werk mogelijk maken. Helpt u ook mee, zodat ze in het nieuwe jaar daarmee verder kan gaan?

Voorspoedige voorbereiding

Eind september 2023

De afgelopen weken zijn er grote stappen gezet in de voorbereiding van de start van het project. Zo zijn de volgende dingen inmiddels geregeld:

- er is een lokaal beschikbaar gesteld en schoon gemaakt. 

- er is lesmateriaal besteld en bezorgd.

- de eerste meubels staan in de klas.

- er zijn 2 leraren die les komen geven.

- er is een lijst met 8 kinderen en er komen nog steeds ouders met kinderen naar de compound.

- de eerste inschrijfformulieren zijn ingevuld.

- de Ghana Education Service (GES) heeft ingestemd met de deelname van de kinderen van !nclusion aan het school feeding programme. Dit betekent dat de kinderen een maaltijd van de school krijgen. 

Er zijn ook nog een aantal dingen die geregeld moeten worden, zoals tafels en stoelen voor de kinderen, een wc en een wasplaats. De tafels en stoelen zijn besteld en voor de wc en wasplaats is een aanvraag gedaan voor de verschillende opties en de kosten hiervan. 

3 oktober is in Ghana de start van een nieuw schooljaar en hoopt !nclusion de eerste kinderen in de klas te kunnen ontvangen. 

Voorbereiden van de start

Begin september 2023

Er zit beweging in de voorbereidingen. Met de huidige stand van zaken, is nu het idee om eind van deze maand, wanneer de scholen hier weer beginnen, met een klein aantal kinderen te beginnen. Hier is de verwachting dat ouders hun kinderen aan komen melden als ze van het project horen. Op dit moment zijn er 3 kinderen in beeld en een aantal mensen heeft aangegeven nog een kind te weten. 

Om klein te kunnen starten zijn er een aantal zaken nodig en hier wordt nu hard aan gewerkt. Zo wordt er door Mohammed met de eigenaar van de school gepraat over het beschikbaar stellen van een leeg klaslokaal, zijn er verschillende mensen die mogelijke leraren benaderen, is er een inschrijfformulier ontwikkeld, wordt de lesinhoud bepaald, moeten er materialen aangeschaft worden die nodig zijn om te kunnen starten en moet er een was- en plasgelegenheid geregeld worden (dit is nu niet aanwezig op de school en voor kinderen met een beperking wel nodig). Hier zijn de nodige kosten aan verbonden, nl:

• Washroom; € 500
• Bureau; € 60
• 3 chairs teachers; € 20 per stuk
• Mat; € 20
• Booter, bucket, etc; € 10
• Table and chair children; € 25 per stuk
• Teaching materials (AMO); € 300
• Books, pencils, etc; € 30

Mocht u hieraan willen bijdragen dan kan dat door een bedrag over te maken op bankrekeningnummer:
NL 78 RABO 0373 333 900 t.n.v. Stichting Victory Foundation o.v.v. !nclusion Ghana.

Het zou mooi zijn als het lukt om bij de start van het nieuwe school jaar te kunnen starten met een kleine groep.

De voorbereidingen in Ghana

Augustus 2023

De voorbereidingen voor het project beginnen langzaam te lopen. Al leidt dit nog niet direct tot zichtbare resultaten, er gebeurt wel veel. De meeste dingen hebben op dit moment te maken met het leggen van de fundering met de mensen hier. Er zijn onderling wat problemen bij de school waar ik mijn project wilde starten. Het is nu de vraag of dit een goede plek is om te starten. Het heeft ook direct gevolgen voor mij, omdat mensen nu niet vrij zijn om met mij te praten. Het geeft hun problemen wanneer ze met mij praten, dus kan ik niet naar de school waar ik mijn project wil starten. Dit moet dus eerst opgelost worden en dat kan hier niet op zijn NLs, dus dat vraagt wat geduld. Er komt inmiddels wel zicht op een manier om het op te lossen, dus dat is fijn. Vanavond is er een meeting gepland waar o.a. dit punt aan de orde komt. Hopelijk worden ze het met elkaar eens over de manier waarop dit het beste opgelost kan worden, zodat dit daarna in gang gezet kan worden. 

Ondertussen ben ik afgelopen week naar andere basisscholen in Kanvilli geweest om te praten met de headmasters daar. Ik heb gevraagd of er al kinderen met een beperking op de scholen zijn, of ze daar kinderen met een handicap weten te wonen of er evt. een leeg lokaal beschikbaar is en ik heb vragen gesteld over leraren. Hierdoor krijg ik een totaler beeld van de situatie op dit moment. Ook heb ik in de kerk gevraagd of mensen daar kinderen met een beperking weten die nog niet naar school gaan. Beide plekken konden hier niet direct antwoord op geven, maar zouden het navragen. Ik wacht hierin dus nog op antwoord. 

Daarnaast ben ik in contact gebracht met een sociaal werker die hier ook les geeft. Daarnaast heeft hij zelf een dochter met een beperking. Het was goed om met hem en zijn vrouw te praten over alle problemen waar ze tegen aan zijn gelopen. Vooral zijn vrouw kon goed verwoorden welke stigma's zij heeft ervaren en nog ervaart. Zo ging ze bijvoorbeeld een tijd nergens heen, ook niet naar de kerk, omdat mensen niet naast haar wilde zitten en bang waren dat ze zelf dan ook een gehandicapt kind zouden krijgen. Zij wil hierin graag andere ouders helpen en kan mogelijk helpen bij de workshops. 

Zo ontstaat er dus langzaam meer beeld bij het project hier en de nodige contacten.

De start van fase 2 in Ghana

July 2023

Inmiddels is fase 2 van het project van start gegaan. Dat betekent dat de voorbereidingen in Ghana voor het project zijn gestart. Hiervoor ben ik afgereisd naar Ghana. De eerste weken hebben vooral in het teken gestaan van het groeten van mensen hier en bijpraten. 

Daarnaast moeten de lijnen duidelijk worden. Met wie kan ik wat regelen, zonder dat ik andere mensen daarin voorbij loop. Het is belangrijk om hierin de juiste wegen te bewandelen om hier later geen onnodige hinder van te ondervinden. Het lijkt dus alsof er niet heel veel gebeurt, maar deze stappen zijn heel belangrijk voor het vervolg van het project en dit kost tijd. Als het goed is zal hierbij ook duidelijk worden wat de juiste weg is om leraren te vinden. Wanneer deze er zijn, kan het project met hen verder uitgewerkt worden. 

Aan het eind van fase 1 is er een Thuis Front Team (tft) gevormd in Nederland. Dit bestaat uit 8 personen. Zij zullen o.a. de zaken in Nederland regelen, de voortgang van het project volgen en hun best doen om de nodige financiën bij elkaar te krijgen. 

Er zit dus ontwikkeling in het project en dat is fijn om te merken. 

De voorbereidingen 

April 2023

Inmiddels zijn er weer een paar maanden voorbij en gaat de voorbereiding rustig verder. Hierbij de stand van zaken op dit moment.

Er is een datum gepland waarop ik voor langere tijd naar Ghana hoop te vertrekken. Dit is gepland eind juni. Dat komt nu al snel dichterbij. 

Onder leiding van Intomission is er een avond geweest om te praten over een thuisfrontteam. Dit is erg belangrijk om in Nederland dingen door te laten gaan en als steun wanneer ik in Ghana ben. Dit was een inspirerende avond en de aanwezigen waren enthousiast. Er zal komende maand een vervolg zijn waarbij gesproken zal worden over de verschillende taken en de mogelijke verdeling hiervan. 

Omdat het regenseizoen in Ghana voor de deur staat en de verwachting niet is dat we gelijk kunnen beginnen met bouwen, gezien de financiële middelen op dit moment, heb ik laten weten dat de grond gebruikt kan worden om gewassen op te verbouwen. 

Naast de voorbereidingen voor het project, vraagt een vertrek uit Nederland ook de nodige voorbereidingen en regelzaken. 

Met al deze zaken wordt het totale plaatje steeds concreter en meer ingevuld. 

Ondertussen in Ghana...

Terwijl ik in Nederland bezig ben met het schrijven van een projectplan, regelt Suale (een van de mannen uit het gastgezin) van alles voor het project in Ghana.

Hij overlegt regelmatig met verschillende mensen in Ghana over zaken rondom het project. Ook is hij met het projectplan en een brief naar de Chief (burgemeester) van Kanvilli geweest om te vragen of er een stuk land beschikbaar is voor het project. Vervolgens heeft de Chief de oudsten bij elkaar geroepen en hebben ze vergaderd hierover. Er zijn verschillende opties aanbod geweest. Uiteindelijk wordt gekozen voor een stuk grond op het terrein bij een bestaande school. Hiervoor is ook goedkeuring nodig van de leiders van de school en dus wordt er een overleg gepland met de Chief, de oudsten van het dorp en de leiders van de school. Ook zij vinden dit een goed idee en zien ook kansen in een samenwerking. Naar aanleiding van deze overleggen, krijg ik een brief van de secretaris van de Chief om te laten weten dat er een stuk land beschikbaar is. Een belangrijke eerste stap voor het project. Deze brief is te vinden in de bijlage van het projectplan.

Om iets te kunnen bouwen is er ook een bouwplan en begroting nodig. Hiervoor heeft Suale contact met een bouwkundige. Er wordt een uitgebreid plan, een tekening en een begroting gemaakt. De kosten voor dit gebouw zijn er hoog. Daarom wordt er ook een berekening gemaakt van een kleiner gebouw wat bestaat uit 1 klaslokaal, een toilet en een wasruimte. Op die manier kan het project klein starten en mogelijk in de toekomst verder groeien.

Hoe het allemaal begonnen is...

Ruim 10 jaar geleden maakte ik voor het eerst plannen om naar Ghana te gaan. Ik ging daar werken bij "Friends of Kassim", een project gericht op gehandicapte kinderen en wonen bij een lokale familie. Ik had nooit verwacht dat ik daar zo 'n band op zou bouwen met de mensen daar  en ging in 2014 terug voor een jaar. Daarna ben ik ieder jaar terug geweest om de mensen daar te ontmoeten. 

In Ghana heb ik onder andere gewerkt voor "Friends of Kassim", Yumba special school en Netcare International Kids college. Wat al deze werkplekken gemeen hadden, was dat ik mij zou richten op gehandicapte kinderen. "Friends of Kassim" was een project dat families stimuleerde om voor het gehandicapte kind te blijven zorgen. Yumba was een school voor kinderen met een beperking. En Netcare was een school waar ook kinderen met 'special needs' waren, waarvan de leraren niet wisten hoe ze daar mee om moesten gaan. 

In de loop van de tijd zijn er verschillende gehandicapte kinderen zonder duidelijke oorzaak overleden. Soms wordt er gezegd dat het een ongeluk was, andere keren verdwijnen kinderen zo maar en af en toe wordt er ook gewoon gezegd dat een kind medicatie heeft gekregen waar ieder ander ook aan zou overlijden. Veel gehandicapte kinderen zijn niet zichtbaar, omdat ze verborgen worden gehouden op de compound. Ook buren weten vaak niet van het bestaan van deze kinderen. 

Omdat mijn hart uitgaat naar deze kinderen en ik inmiddels in Ghana een netwerk heb opgebouwd van mensen waar ik op kan steunen en die mee willen werken, heb ik besloten om een project te starten om deze kinderen een betere kans te geven voor de toekomst.

Alle ideeën voor dit project zijn volledig ontstaan tijdens gesprekken met verschillende Ghanezen. Omdat educatie voor gehandicapten en voor de community steeds terugkwam, is dat de basis van dit project.